Wiosna

Zmęczonam. Niby nic szczególnego, ale tydzień był pracowity.

Chyba najbardziej mnie martwi, że nie mam się komu wygadać. Ba, nawet nie wyżalić, po prostu pogadać. Tyle się dzieje (i to głównie dobrego), a ja po prostu jakoś muszę to przetworzyć.

Nie mogłam nikogo złapać na skypie, na maile nikt nie odpowiada, koleżanki tutaj albo zapracowane, albo zakochane i czasu nie mają.

No to wam powiem.

Wiosna przyszła. I to nie byle jaka, w porywach do 30C, także było trzeba wyciągnąć kolorowe spódniece i sandały z szafy. Od razu się przyjemniej robi. Mężu dostał już dwie oferty pracy, a jeszcze we wtorek ma jedną rozmowę (trzymajcie kciuki, bo to super praca). Ja zapracowana, muszę w miesiąc skończyć masę rzeczy, ale za to za miesiac właśnie zaczynam praktyki i jestem super podekscytowana. Ludzie przychodzą na polskie filmy! 30 osób zasmiewających się na Seksmisji całkowicie wynagradzało całą tą pracę z organizację festiwalu. Jutro idę na wieczór panieński, a za tydzień pomagam zorganizować rekolekcje o różańcu. Zaczęłam (znów;-)) liczyć kalorie i zgubiłam kilogram w tydzień (byle tak utrzymać). Ściągnęłam sobie specjalną aplikację... i ona mówi mi, że do połowi lipca schudne 10 kilo przy tym tempie, więc jest motywacja. Zaczęłam częściej chodzić na mszę św. w tygodniu, żeby trochę pozytywnej energii zyskać.

Negatywów trochę też jest... ale jestem zbyt zmęczona żeby się nimi przejmować:) W końcu wionsa przyszła.